FRĂGUȘOÁRĂ, frăgușoare, s. f. (Pop.) Frăguță. – Fragă + suf. -ușoară.
FRĂGUŞOÁRĂ s. (BOT.) frăguliţă, frăguţă.
frăgușoáră s. f., g.-d. art. frăgușoárei; pl. frăgușoáre