Toate definitiile

BIJUTIÉR, bijutieri, s. m. Persoană care face sau vinde bijuterii; giuvaergiu. [Pr.: -ti-er.] – Din fr. bijoutier.

BIJUTIÉR s. giuvaiergiu, (reg.) argintar.

BIJUTIÉR s.m. Giuvaergiu. [Pron. -ti-er. / < fr. bijoutier].

BIJUTIÉR s. m. cel care execută sau vinde bijuterii; giuvaergiu. (< fr. bijoutier)

BIJUTIÉR, bijutieri, s. m. Persoană care face sau vinde bijuterii; giuvaergiu. [Pr.: -ti-er.] – Fr. bijoutier.

*bijutiér m. (fr. bijoutier). Gĭuvaĭergiŭ.

bijutiér (-ti-er) s. m., pl. bijutiéri