BĂLTÓI, băltoaie, s. n. Baltă (mare); băltău. -Baltă + suf. -oi.
BĂLTÓI s. băltău.
BĂLTÓI, băltoaie, s. n. Baltă (mare). – Din baltă + suf. -oi.
băltói (rar) s. n., pl. băltoáie