SĂTULÉȚ, sătulețe, s. n. Diminutiv al lui sat; sătuc, sătișor, săticel, sătucean. – Sat + suf. -uleț.
SĂTULÉŢ s. v. sătuc.
sătuléț s. n., pl. sătuléțe
sătuléț n., pl. e (dim. d. sat). Sat mic.